wyszedłem ze szpary w powiekach
chmura mgły co za horyzont już ścieka
a jest to krew i chustka z płuc wyszarpnięta
czerwienią jako że ziemia odwrotnie się
obraca róża i wiatr ostatecznego stworzenia
tryptyk grudniowy o świcie spłukuje mnie
w odmętach Twojej źrenicy główki od szpilki
nagość Twoją opisuje płaszcz w przedpokoju
są to martwe zwierzęta futerkowe na haku niewinności
nagość Twoją uprawiam dłońmi
wkładam Ci palce w oczodoły i w usta a ślina
piecze kroplą alkoholu
co za horyzont już ścieka
a że się ziemia odwrotnie obraca
wyszarpuje mnie z żebra
Twojego stworzenia
Reposted from
oxyxo